0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
606
Okunma
Elif Duruşlu Vav Bakışlılar
Eskidi eşyalar, eskidi bak,
Yenileriyse pasparlak.
Kalmadı o ELİF duruşlular,
Hani nerede o VAV bakışlılar?
Ya eleğin delikleri genişledi,
Yahut toz oldu da elekten geçti.
Gidene mi üzülsek?
Kalanların da gidebileceğine mi?
Binekler ardı sıra geçiyor,
Göçüyor dostum, insan göçüyor.
Burada sanırım talih bize,
Yalnızlığı seçiyor.
Bir mumun aydınlığıdır yanan,
O da gidenlerden arda kalan.
Tesbihin kırıldı mı imame düğmesi,
Dağılıyor işte danesi.
Kalmadı o ELİF duruşlu, VAV bakışlılar,
Kalmadı, esince rüzgar...
5.0
100% (5)
