Oynardık çocukken toprakla
Yapardık şatolar kumdan hayaller
Ama her seferinde alırdı dalgalar elimizden
Severdik gençken çok
Onsuz alamazdık soluk
Ama her seferinde hayat alırdı elimziden
Uyurduk çocukken biz çok
Mutlu mutlu kapılar açardık uçardık rüyalarda
Ama tam biteceği zaman kayıp giderdi elimizden
Gene bir gün uyurken
Baktık etrafımıza büyük bir şaşkınlıkla
Alınmıştı elimizden herşey
Demiyorum sana hiç birşey
Can veren bir şövalyeyim şimdi meydanlarda
Herşey avuçlarımızdan kopmuşken
Demiyorum sana hiç birşey
Kalbimi altın tepside sundum sana
Can veren bir şövalyeyim şimdi meydanlarda
Sana hiç birşey demiyorum hayat
Söktün tüm rütbelerimi
Önce insanlığımı bitmeyen sevgimi ölümsüz aşkımı
Can veren bi şövalyeyim şimdi meydanlarda
Kum taneleri kayıp gidiyor avuçlarımdan
Her seferinde dalgalar gene alacak
Oynardık çocukken toprakla
Yapardık kumdan hayaller şatolar
Ama her seferinde alırdı dalgalar elimizden
Demiyorum sana hiç birşey
Ne hayat ne de sonsuz aşkım
Bende tüm hatalar
Sundum sana kalbimi altın tepside
Sadece kumdan şatomun prensesiydin
Elimizden aldı her seferinde dalgalar
Söktün tüm rütbelerimi
Can veren bir şövalyeyim şimdi meydanlarda
Mutlu mutlu kapılar açardık rüyalarımızda
Ama her seferinde kayıp giderdi elimizden
Ve ben sana sundum kalbimi altın tepside
Oynuyorum şimdi sefilleri
Sana hiç bir suç bulmuyorum hayat
Bende tüm hata
Söküldü tüm rütbelerim
Önce insanlığım sonra sevgim ve ölümsüz aşkım
Demiyorum sana hiç birşey
Kalbimi altın tepside sundum sana
Can veren bir şövalyeyim şimdi meydanlarda
Uyurduk çocukken çok
Mutlu mutlu kapılar açardık uçardık rüyalarda
Ama tam biteceği zaman elimizden kayıp giderdi