3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
463
Okunma
Sabah 6 treni Ankara’dan Konya ’ya yolculuk... Formasyon için gidiyorum,haftada iki gün...
Evden saat 5 gibi çıkıyorum. Gece karanlığında ve soğuk...
Ben, 3 çocuğum ile yaşama tutunmaya çalışırken , aldatılmalar yordu beni ... Yine inkâr edilen ilişkilerin sabahına uyanmıştım o gün.
Bugün gibi aklımda , kalktım sessizce giyindim. Yatakta bana ait olmayan bir adam . Sessizce izledim belki bir kaç dakika.İçim kavgaya tutuşmuşken ,suskunluklar uğradı yüreğime............ Çıktım evden...
Bir kırılmışlığın , yok sayılmanın kağıda tren yolculuğu sırasında aktarımı bu dizeler...
Bugün öpmeden çıktım seni.
Sabaha karşı ,gece ayazı.
Gece karanlığı zaten yüreğimde.
Tüm sitemler, acılar, gözyaşları.
Karanlıktan da öte..
Düşlerimin yolculuğundayım.
Aldatılmışlığın yorgunluğunda.
Yol almaya çalışıyorum.
Gündüzler zindanken bana...
5.0
100% (6)
Cevap Yaz
