AyazŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sabah 6 treni Ankara’dan Konya ’ya yolculuk... Formasyon için gidiyorum,haftada iki gün...
Evden saat 5 gibi çıkıyorum. Gece karanlığında ve soğuk... Ben, 3 çocuğum ile yaşama tutunmaya çalışırken , aldatılmalar yordu beni ... Yine inkâr edilen ilişkilerin sabahına uyanmıştım o gün. Bugün gibi aklımda , kalktım sessizce giyindim. Yatakta bana ait olmayan bir adam . Sessizce izledim belki bir kaç dakika.İçim kavgaya tutuşmuşken ,suskunluklar uğradı yüreğime............ Çıktım evden... Bir kırılmışlığın , yok sayılmanın kağıda tren yolculuğu sırasında aktarımı bu dizeler...
Bugün öpmeden çıktım seni.
Sabaha karşı ,gece ayazı. Gece karanlığı zaten yüreğimde. *** Tüm sitemler, acılar, gözyaşları. Karanlıktan da öte.. *** Düşlerimin yolculuğundayım. Aldatılmışlığın yorgunluğunda. Yol almaya çalışıyorum. Gündüzler zindanken bana... |