Sen susardın geceye,
Ve suskunluklarına uğrardım ben, en çok.
Gece yarısı oldu mu başlardı müzik,
Sesin eşlik ederdin ritmine,
Soluksuz savrulurdum kollarının arasında,
Yükseklik korkuturdu beklide,
Düşeceğimi sanırdım.

Ben bir mumdum,
Sen şamdan.
Ben eridim bittim,
Sen her zaman ki gibi sapasağlam.
Benden izler vardı gövdende,
Ama engelin değildi bu,
Gövdende yeni mumlara da yer açtın,
Benden izler taşıyan o yere,
Başkalarını da aldın…

Sustum…
Hareketsiz seyrettim,
Gözlerim kan çanak,
Neler sordular bana,
Beni sorduklarını sandılar da,
Bütün sorular sana çıkıyordu sonunda…
İçimdeki seni incitirler diye sustum.
Sana hiçbir zaman söyleyemediğimi şimdi söylüyorum,
Hiç ben oldun mu kendince?
Hiç ben olmadın ki………..

Önce sesini unuttum senin,
Sonra sana dair her şeyi,
Şimdi bir yıldızın ışıltısında,
Gülümsüyorum sadece..
Kendim ve ben baş başa.