Güneş veda ederken başlar bizim şarkımız
Evrenin beyaz kızı görünür uzaklardan
Gök parlar şimşek çakar arşı sallar yankımız
Yağmurun kısık sesi duyulur sokaklardan.

Toprak kokar yeryüzü ruhum suya müptela
Aşkın rengi belirsiz ne yeşildir ne ela
Bir gerdanlık gibisin boynumda tatlı bela
Gülücükler saçılır kırmızı yanaklardan.

Mutluluk bir ışıktır yanar göklerde bile
Sihirli tüm sözcükler her ne dilersen dile
Teline dokunmadan notalar gelir dile
Dökülür kelimeler gül kokan dudaklardan.

Gülüşe eşlik eder yıldızlar müzik ve ben
Uzanırım eline nağmelerim bitmeden
Dansa kalkmışsa ruhlar sorulmuyor ki neden
Sabah görünür güneş yeniden şafaklardan.

Uzak dursun bulutlar yıldızlar kaybolmasın
Umutla beklenilen kızıl güller solmasın
Mutluluğu çok görüp kıskananlar olmasın
Ayağın kesilmesin görkemli konaklardan.

Siyahı giyse gece yeşil bize al olur
Ay oldukça gecede karanlıklar kaybolur
Belki içten gülüşler bir yerlere dert olur
Sonra kurban ederler uzak dur sunaklardan.
Selma Çanakçıoğlu 1 Ocak 2021 3:30