ya’saklıyım dünden
yarınsız bugüne
soysuz bir karar hükmü verdim kendime
düşünceme fikrime ve dahi bedenime
içimdeki
işkenceci mazoşistle

fena fikirlerin baş köşesine,
köhnemiş ruhumdan çadır mahkemesi kuruldu
ve
öyle buyurmuştu vicdanlar
-yüce aklın mertebesi keyfine

ricâl-i devlet
ferdin hakikâtinden muaftı
arayan ve aranan mecnundu insan hakları
tek elin yasası
kırmızıya giydirmişti çizgili kitabı

karanlığı pelesenk etmişti gurur-
lisan-ı tekdirden geçiyordu alt makamlar
ve
kekremsi dilinde gül yarası kanıyordu memleketin

bir kez daha ihanetim yazdı hakim söz ucuyla derin kuyulara
aşk’sızıma metruk bir zından inşa etti kapısız duvarlarla

kahırdan peydahlı
bir yığın kül renkli güvercin ölüsü vardı
maziyi kadimde

inkârıma muhtaçtı
hafızada ağlayan nöbetçiler-

duyun
yeni nesiller !

asırlara yetmedi bu cuntacı-darbeciler
gayrı meşru dikişten yas’alı elbiseler
onarılmadı elbette
yüreğimde yırtıklar cebimdeki sökükler
ve
hâlâ anlamadı
bir şairden sır yaratmaya meyleden sefiller !

..