Karabasan uyku geceler yarı
Gün ile dönmüş, ayvalar sarı
Övünçlüdür! İşveli civelek karı
Dökündü ortaya ne el bilir ne de arı


Oynak göz önü gülendam karı
Sarılır karışır istenmemektir korkarı
Yaşamak için; ana gibi doğallıktır tek varı
Çocuğudur yüreğini yakan narı vakar/ve kârı.


Mestane, dip diri ışıltılarla farı
Bir insan, bir işveli durdun, yüzün kafamın takarı
Utanması, yıkılmasıydı, anladım ki ilk kârı.
Sömürülen, sömüren, avareden karı.


Coşturdu nağmelerle tarı
Belki altta inci, görünen yan soytarı
İki çocuğuyla ortada durmasıdır darı
Peruğuyla sarı, haydı oyna be deli karı.


Herkes gibiydi ama
Benzetemedi başkaya kendini bildi bileli karı
Bu arı, bu tarı, bu darı, bu kârı.
Paylaşımı, yüklemi belli, özellikle karı
Kıvır durma civelek işvebaz, işveli karı.


Yoksatırım ya arı, ya tarı
Aldım mı bitiksin be karı
Bağbansın diriltmeğe tekrarı
Hazır durur, verir kendini işe, efkârı.


Raksın olmadan
Bitirimdin, umursanmazsın be çilli karı
Düştün mü çaptan, ille de hız verirsin zile, zilli karı

Bunlarla varsın, başka türlüsüne
Yakarman boşunadır, zevzek dilli karı
Bağansın, zamansız yağdı kışın karı.


Geçmişini anımsamak yüzünün boyarı
Hiç de hoşlanmaz, tiksintidir bundan doyarı
Kim bilir, kullanamadığı insanca nektarı
Boy verdi mi, kulaç kulaç, gelişir hektarı.


Bir kez karı bilinmiş kendisini, bengi
İşvesi, cilvesi, boyalı rengi
Öz saygısına zorunluluğu yengi
Konumuna uyar işvesi cilvesi, dengi
İnledi nağmeler oyna be çengi!


27.12.1992


Bayram Kaya


*Civelek Kadın (karı): İçimizden biri olup ta sosyo toplumsa zorlukları nedeni ile çaresiz kalan bir kadının istemediği halde zarureti nedeniyle sevmeyerek yaptığı ya da yaptırıldığı işler olmakla, garip gureba olan kadının tek yapabildiği, yarı çıplak rakkase yaşamlarına ithafen.

Sözlükçe
Bu arı: utancı zorunluluğu.
Bu tarı: Telli çalgı-zorunluluğun gerektirdiği savuşturma.
Bağan: ölü doğmuş çocuk. Sanki yazgısı böylelikli yaşama doğmuş gibi, durumu benimsemiş, bilirlikli durumu
Bengi: kalıcı olan- sonu olmayan
Ve_kârı: Sağlanan kazanç.
Vakar: Uysalca ağırbaşlılıkla katlanması, namus koruma hassası.
Övünçlü: Burada bir işe motivasyon için duyguca pohpohlanmış sömürülen kimse.
Mestane : Kendisinde geçmiş gibi