4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1420
Okunma

ŞİİR VE NAZİK SES
Gecelerdi
Beni içimden çalan
En dingin,
En esrik zamanlara
Sebebim di sordum:
Kuytumdaki kaybolmuşluğumdan
Mevsimsiz yalnızlıklara
Bazen de çamur attım,
Boyası ile örtüşmeyen
Kireçli duvarlara.
Ağız dolusu imgelerle.
Aşık oldum,
Olmayan sevilerle her gördüğüme.
İçimden bir ses dedi ki birgün:
Beter ol!
Bende yoruldum.
Seni,
İmgesiz,bedava taşımaktan
Zırh’ına kalemini kuşan
Yüreğin yetiyorsa.
Yaz dedi yaz,
ŞİİR YAZ,ŞAİRLİK KOLAYSA
Kimseye benzetemediğim,
Ruhumda ki,
O, incecik nazik ses.