44
Yorum
97
Beğeni
0,0
Puan
1749
Okunma


böyle göğü kapalı günlerde sen olmalısın
yapraklarını döktüğünde ağaçlar
küllenmiş bir kahverenginde
göz alabildiğine sen
uzaklık erimeli gözümde
bu kadar uzak olmamalıyım trene
bir istasyonda beklemeliyim söz gelimi
yağmur bastırmalı birden
açmalısın şemsiyeni
zaman nasıl erir bilir misin gözlerinde
yan yana otururuz bir sedirde yola karşı
karşı evin bahçesinde akasya ağacı
sevdamızı açar dallarında
uzatır sevgi elli çocuklara çiçeklerini
sende baba, bende anne yüreği
kalırız birbirimizde
bakışlarımız sürekli yenilenir
sezer gibi ayrılığı
aşk
bu yalnız günlerde yanımda olmalısın
uzanıp içtiğim suyum
gecemdeki en yakın yıldızım
o en parlak, hiç sönmeyen
elinle senin gösterdiğin
yarı aralık penceremde her gece.
karanlığın düğmesi elinde sanki
çevirip açacaksın ışığı
inanacağım hayal değilsin
yine elinden tutmuşsun umudun
göz göze geleceğiz..
26. 12. 2020 / Nazik Gülünay
Şiirimi güne değer bulan Edebiyat defteri seçici kuruluna
gönülden teşekkürler..