Ayın kendini gizlice görücüye çıkardığı,
rüzgarın boş sokaklarda dans ettiği,
yağmurun da ona ritim tuttuğu bir geceden yazıyorum sana
..yine sana …hep sana…

Sözcükler bir bir kalemin ucundan çağlayan gibi,
Dökülsün istiyorum senli ırmaklara.
Sen anlatamadığım dilsiz sözcüklerin kitabı,
Sen faili meçhul sevdamın mahbubu,
Sen damarlarımda hoyratça dolaşan antioksidan aşk mikrobu.!
.sen..yine sen …hep sen…

Karanlıkları aydınlatan düşlerimin efendisi,
Gönül tahtımın tek varisi,
Semaya açılan ellerin dilenen beklenen misafiri!
Ömür sermayem… ömür törpüm
…sensin…yine sensin..hep sensin..

Bir şafak daha usulca çaktırmadan söküyor ufukta.
Vedalaşıyor sevgilisiyle yıldızlar.
Güneş göz kırpıyor yeni bir güne,
Hatasıyla,
günahıyla,sevabıyla.
Ne bir eksik nede bir fazlasıyla.
Şükür ve niyazıyla bende doğuyorum senle.
...yine senle..hep senle…

Islatsın kirpiklerimi gözyaşlarım, ne çıkar.
Yaksın ateşin içimi yakabildiği kadar.
Titreyen bu bedenden elbet emanet çıkar.
Haykırıyorum işte gücüm yettiği kadar.
..ruhum sende…yine sende …hep sende...
Arzu Yücel