2
Yorum
0
Beğeni
2,0
Puan
1657
Okunma
kalmadı bende....
ne sevgi duygusu ,
ne mutsuzluk korkusu
anlamadı hayat bir kez olsun beni
yaşanacak günler var daha
pişmanlık dolu
koşmalıyken hızla son hedef ölüme
bırakmıyor beni geride kalanlar düşüncesi
boşalıyor kadehimde umutlar daha içmeden
arıyorum kendimi dönüşü olmayan yolda
mutsuzluğa kürek çekerken, azgın dalgalarda
kalmışsa bende, sevgiden kırıntılar
kapatmalıyım şişeyi, bırakmadan denize
gider mi bilmem bu haber sevgiliye?
denize açılan sandalımda
gidiyorum bir mechule, sitem etmeden
varım-yokum bilmecesini çözmeden
arıyorum kendimi
girerken son dönemece
ben değilim suçlusu,
dönmüşsem viraneye
ben değilim, sevgiye hasret giden
yüklenmeli bütün suç
mechule giden SEVGİLİYE.
Ünal TÜRKOĞLU
2.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz