Budur benim;
Huyum suyum,
Psikolojik durumum,
İşte böyle şaire
Dizeler kurdururum.
Vermem kimseye söz
Verdi isem tutarım;
Pek beğenir kendimi,
Zor beğenirim eli alemi.
Lakin tek geçerim ha,
Beğendikten sonra.
Yağ çekmeyi becerem,
İltifat da edemem.
Ama sevdim mi de gör,
Yere, göğe giremem,
Girdiremem...
Görmüşüm geçirmişim,
Neye yarar ibrişim.
Kırılsa da çenem dişim,
Dosta helal etmişim.
Der idim ya a dostlar,
siz bakmayım hiç bana.
Gördüm ki bunca zaman,
Gördüm de çözemedim,
Dostlar mı beni acep,
Ben mi kendimi bilmem
Boşa heba edip de,
Şimdi böyle buralarda,
Yapayalnız kalmışım.
Tabi var bir sebebi
Size bilmem mi dedim,
Lafı evirip çevirmem,
Kime nasıl yararsa,
O şekilde söylemem ya
sanırım ki bu yüzden.
Gök gürültüsü fobim,
Şimşekten çok korkarım,
Bu yaşa geldik hala
Üçe buçuk katarım..
Hayata bakarım hep
En pembe tarafından,
Vazgeçmedim, geçemem,
El ele verip şöyle
Zoru yenme inancımdan.
Ben geçmedim, geçmedim de
En çok zoru bundan çektim.
Kimseye höt demedim,
Şükür sopa yemedim.
Kimse de bana demedi,
Şükür ki bende dövmedim.
Yalnız demek değildir ki,
Tırsmış, korkmuşum her an
Sevmeyi yeğlerim,
Sevilmeyi an be an.
Doğruyu görmek isteyene,
Dosdoğru gösteririm.
Ukala mı diyorlar,
Doğruysa ukalayım..
Doğru benim doğrumdur,
Yanlışa ettirmem iç.
Feriştahı gelse de,
Doğrumu yaktırmam hiç.
Az konuşur çok susarım,
Konuların özüne,
İnce şifreler koyarım,
Göndermelerim boldur,
Mizahı çok severim,
Başta kendi kendimle
Ve sonra tüm hayatla,
Bolca dalga geçerim...
Bilmem beğendiniz mi?
Beğenmeseniz de olur.
Zorlamadık kimseyi,
dedim ukalayımdır, :)
Bir beğenen bulunur...