Yorgun Bir Ömür

Mezarlıktan farkım kalmadı şimdi,
Yoruldu bedenim, yük taşıyamam.
Gençlikte hayaller bir başkaydı,
Yoruldum, yorgunum, yük taşıyamam.

Zaman hızlı geçti, lâl oldu diller,
Büküldü bel, tutuldu dizler.
Azrail avcı olmuş, ruhumu gözler,
Yoruldum, yorgunum, can taşıyamam.

Seherde zar eder güle bülbülüm,
Çalı olmuş bağda dikenli gülüm.
Son bulur cihanda çileli ömrüm,
Yoruldum, yorgunum, yük taşıyamam.

Kurumuş gözyaşı, bulutlar ağlar,
Gam denen yük ağır, sinemi dağlar.
Elveda ediyor ölmeden sağlar,
Yoruldum, yorgunum, sal taşıyamam.

Düştü yaprak gibi her bir hevesim,
Soldu bahar gülü, bitti nefesim.
Her gece yorganım oldu kederim,
Yoruldum, yorgunum, yük taşıyamam.

Dost bildiklerimden kaldı iz bile,
Vefasız günlerle doldu her çile.
Şimdi her adımım gurbete dile,
Yoruldum, yorgunum, sel taşıyamam.
Yusuf şeker