Güneşin çobanı
Güneşin çobanı oldum dünyada.
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm.
Her türlü kâbusu gördüm rüyada
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Ateşe düşeli hiç yüzüm gülmez.
Sessizlik içinde gam huzur vermez.
Ne günah işledim hesaba gelmez.
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Garip çiçeğin boynunu büktüren vardır.
Yaşarken hayata küstüren vardır.
Şu sabır lambasını söndüren vardır.
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Gönlümün yolunu dumanlar kaplar,
Kaderin elinde günlerim saplar.
Bir garip âşığın yüreği yanar,
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Rüzgârın sesinde gizlidir ahım,
Yollarda kaybolur yürüyen ruhum.
Karanlık gecede yalnızdır mahzun,
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Kırılmış kanadın sesini duydum,
Yılların yükünü omzuma koydum.
Ne yana baksam hep yalnızlık buldum,
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Gecenin koynunda yıldızlar sustu,
Yüreğimde fırtına dinmedi, durdu.
Umuda uzanan bütün yollar kurdu,
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Yılların ardından sesim de kısıldı,
Gözlerimde umut bir bir asıldı.
Kaderin kapısı yüzüme kapandı,
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Gün doğsa da gönlüm yine karanlık,
Yollarda kaybolur her adım, her anlık.
Bir gün bitecek mi bu ömürlük yanlık?
Bu gerçek yüzünden bir derde düştüm..

Yusuf şeker