Neyler Sin

Nemlenir gözler dur durak bilmez,
Her gece hayale dalar, neyler sin?
Yüküm mü çok ağır, sırtımdan inmez,
Islanmaz ummana dalar, neyler sin?

Kurumuş bağlarda bülbüller ötmez,
Dağlar şöhret bulmuş, karın eritmez.
Gurbette fakirin tasası bitmez,
Gülmez bu garip, ağlar neyler sin?

Susmak iç savaşı durdurur sandım,
Çığ düştü ruhuma, daraldım, kaldım.
Dermansız yarayı yar senden aldım,
Kor düştü yüreğe, yanar neyler sin?

Çekilmez bu hayat, sanki yoruldum,
Sustukça yürekte dilsiz kalırdım.
Ölmeden evvel ölüp cana sarıldım,
Hançer, büyük yara azar, neyler sin?

Yol bilmem, iz bilmem, yitmiş yönüm,
Nereye baksam karanlıkla bölün.
Ne bir ışık var, ne de gölge dost,
Gün bile küs bana, neyler sin?

Bir çocuğun bakışı kaldı içimde,
Temiz, saf, umarsız… geçmiş bir tende.
Şimdi ben kimim, kim kaldı bende?
Kendimi sordum, neyler sin?

Yusuf şeker