Zamanın birinde kalem varmış
Ölmüş
Yazdıkları silinmiş
Defter bana mısın dememiş
Dua eder gibi kapatmış sayfalarını
Defter kalemin mekanıymış
O da kurumuş suyu çekilmiş buruşmuş
Nihayetinde o da ölmüş
Kitap seslenmiş sonra ikisinin ardından
Beni elsiz ayaksız koyup nereye gittiniz
Kahrından kitap da ölmüş

Kılavye tüm yaşananları seyrediyormuş
Akıbetini anlamış çok geçmeden
O da küsmüş parmaklara insanlara

Zamanın birinde ciddiyet varmış
O kadar somurtmuş ki
Sonunda adı deliye çıkmış
Sonradan da her şeye güler olmuş

Tanrı yaşananları duyunca
Hepsi benim suçum deyip
İntihar etmiş

Zamanın birinde kalem varmış
İnsanlar onu kılıç gibi kullanınca ölmüş

Bilgin de seslenmiş kendi kendine
Bana bak a bilgin ölen ölene
Ölüm bize gelmeden hadi biz de kaçalım demiş

Yaşananları öğrenen insanlar şaşırmış
İnsan insandan kaçar olmuş
Bir zamanlar dünya denilen bir gezegen varmış
Gezegende Türkiye denilen bir ülke
Geriye sadece kulaktan kulağa anlatılan hikayeleri kalmış
Hepsi orada yaşanmış.