1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
590
Okunma
Bilmem kaç akşamların,
Hüzün giymiş saatlerinde,
kaldırımlarda nöbetteyim.
Sarhoş,avare bir başıma,
Karanlığın kıyısındaki son duraktayım.
Göçebe ruhun alaborasında,
Gurbet yağmurlarını yiyen,
Son istasyonda gömülü bir defineyim.
Gelip geçiyor takvimlere mühürlü akşamlar,
Beyhude bir yalnızlığın tam orta yerinde,
Ayaz sarhoşluğunda bir çıngırak sesi,
Sus pus olmuş kalbin kader çizgisi,
Amel defterinin son sayfasını,
Yazıyor son istasyonda,
Meçhulde kalan gizli bir kalem.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz