Gül dileğine seslenmiş kalpsizin umursamaz dikeni
Debelenip durduğum kalbin çalkantılı dileği
Dinlemez ruhun aklı başında olmayan serserisi
Doğmayan sabahların batmayan güneşi
Uzak sabahların her mevsimde açan çiçeği
Yediverenim !


Seslendim kalbine döndüm
Aradım seni sen anlamadın
Elleri gül tutan kız seni bekleyendi
Günler geçti yıllar geçti
Saçlar ak renge boyandı
Ömür ahlarla
Kelimeler cümlelere dizeler şiire dönüşmüş
Birikmiş olmuş koca bir sen
Ben bunlarla başa çıkamam
Gel bir nefes tüketmeden ...


Kayıp ruhun aranılan sesi
Kopuk mesafelerin anılan kişisi
Goncagüldür adı vuslat kendisi
Özlemce de söylense adı
Yalnızca diye bilinse de lakabı
Andı olsun unutmaz bir kere de adını
Seni tanıdı ya bir kez ruhu
Bağrı yanık dostlar kervanına ekleyin şahsımı ...

Seda Koçak / Sedacet-i kelâm