3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1054
Okunma

Dağılsın efkarımın puslu dumanları
Bir gün dahi gülemedim,şu alemde
Riyakar topluma hamal olmuşum
Aksın kızıl derenin irin ve kanı
Sefilliğimizi cümle alem bilsin
Tutunduğumuz dallar hep elimizde kalsın
Sevdalı başlar kerem gibi yansın
Da acizliğimize zorba eller dokunmasın
Gülelim mi ağlayalım mı ne mümkün
Bu gün gülsek de , yarın ağlamaklarla sabahlarız
Sevdalara bomba koymuşuz ne yazar
Kader ağlarını örmüş
Ağlamak neye yarar.