Bindokuzyüzyetmişli yılların sonları bayilik için gelmiştin karşıma
Dürüstçe anlatmıştın hikâyenin bir kısmının bana
Adını söylemeyeceğim burada
Kendimce bir ad koydum sana
Hitap etmek istiyorum Zehra diye sana
İdarenin en geç müdürüydüm
Nasıl güvenmiştin genç yaşta bana
Şimdi düşündükçe gururluyum
O yaşta güven vermiştim sana
Hikâyen çok üzmüştü beni
Bayan Zehra
Yüzün solgun
Derin bir yara izi yanakta
Gözler ferden yoksun
Yaşın yaklaşmıştı 40-45’ e
Yanında 6-7 yaşlarında bir kız çocuğu
Perişan mı perişan
Diğer şubelere başvurmuştun
Bayilik vermemişlerdi sana
O şubelerden bir memur
Yol göstermişti sana
Yüzüme karşı memurun dediklerini
Noksansız anlattın bana
Beni tarif ederken
Demişti memur Zehra Hanıma
‘’Oranın Müdürü biraz sert ve sinirli ama
Vicdanlıdır bayilik verir sana’’
Bunları duyunca ne gülmüştüm ama
Demiştim haksızlık etmeyin
O şubelerdeki Müdür arkadaşlara
Çalışma hayatın geçmişti pavyonlarda - barda
Sabıka kaydında bir önemsiz ayrıntı vardı ama
Bence engel değildi bu bayi olmana
Sanırım o yüzden çekinip
Bayilik vermemişler sana
Pavyon veya barda
Kapıya koymuşlardı seni bu yaşta
Üstüne üstelik küçük bir çocukla
Daha çok anlatacaktın ama
Fırsat vermemiştim sana
Teslim etmiştim seni
Muavinim Fitnat hanıma
Yapılmıştı sözleşmen
Gözleri yaşlı muavin gelmişti yanıma
Belli ki etkilemişti hayat hikâyen onu da
Çok çalıştın çabaladın
Kızını okuttun sonunda
Hayat hikâyen saklı kaldı
Bende ve muavin hanımda
Peşin hüküm yakışmaz insana
Mutluluk duyuyorum
İyi ki fırsat vermişiz Zehra hanıma

Veli PAN 27.06.2020