Aklımda Özlemler
Gözlerimde eski günlerin hüznü
Nerde bir zamanların sıcak gülüşü
Unutulmuş aşkların titrek yankısı
Kalbimde hâlâ bir umut kırıntısı
Rüzgârda savrulan kelimeler gibi hayaller
Sevgiye aç bedenler boşa giden ömürler
Aklımda geçen yılların zikzakları
Ayak izlerim silindi, düşlerim yıkıldı
Ah, ne çok “keşke” dolu geceler yaşadım
Bir kez daha sarılmak istediğim hatıralara
Aşkta pişmanlıkların gölgesinde
Kalbim hâlâ eski yaraların peşinde
Kaybolan dostlardan geriye
Sadece uzaktan gelen kahkaha sesleri
Birlikte yürüdüğümüz sokaklar boş
Adımlarım yalnızlıkla dolu
Özlediğim yıllar bir film şeridi gibi
Gözümün önünden geçiyor her biri
Her sahnede bir başka yüz, başka bir umut
Ama hiçbir sahneye dokunamaz elim, kalbimde sızı
Belki bir gün, bir tesadüfle
Unutulmuş bir mektup bulurum kitaplar arasında
Boşa harcanan yıllar, yitik kum taneleri gibi avuçlarımda;
Her satırda duyarım pişmanlık, her bir cümle yarım kalan hikâye.
Rüzgara fısıldıyorum içimdeki ‘’keşke’’leri
Oysa rüzgâr bile geri getirmiyor kaybettiklerimi