sanki seni göreceğim iki adım yürüyünce
şaşkın bakıyor yağmur penceresi
yolda da kimse yok iyi mi
herkes pencerelerin ötesinde belli
yine o kocaman saha çadırı, takım renkleriyle
üstünde dikilen iki minare birde


en iyisi içime bakayım ölmemişsin gibi
yakışsın gözlerine bahar
görmezden geleyim kış ağaçlarını
milim değişmeden geçsin hayat
kimse kaldırmasın parmağını
söyleyecek sözüm var diye


dün polis araçları ve güneş vardı
az ötemde Çubuk adliyesinde görülüyordu
Kılıçdaroğlu’na saldırı davası
bir iki köylü kadın geçti parkın önünden
sonra polisler geldi oturdu çaylarıyla
bir gözüm televizyonda
bir gözüm onlarda
bekledim geceyi


kış bugün gerçekten geldi
hiç kapatmadım kombiyi
güneşe gri perdesini çekmiş bulutlara baktım
sonra sessiz yola, parka, ağaçlara
olsa olsa benden olurdu bir kıpırtı
bir de alt katta oturanların
çocuklarından

ara sıra geçen araç seslerinden
başka ses yok mu
sesim
sana da mı kış geldi
sende mi öldün
şiirde konuş hadi!..

01. 12. 2020 / Nazik Gülünay