Şiirlerimin göbeğine yerleş

Hayalin pervaz eder gözlerimde
Adın kalbimin kıyısında
Hece hece dans ediyor
Şimdi sen yoksun ellerimde
Sensiz uykular haram bana
Akşamdan kalma duygular dürtüyor benliğimi
Güneş doğmuyor pencereme
Kuşlar ötmüyor kulaklarıma
Kahvem hep acı
Tümcelerim hep acıya gebe

Aklımın perçemine düştü hayalin
Kirpiklerime kement vuruldu
Sensiz soluduğum günlere kırgınım
Müptelasıyım saatin dokuz on beşine
En son o saatte gelmiştin
Gülüşünü en son o saatte görmüştüm
Şimdi dokuza da dargınım on beşede
Ah sevdasını kalbime mezar yaptığım yârim
Güllere sen diye dokunduğum
Bastığın yerlere sen diye bastığım
Şimdilerde şiirlerimin göbeğine yerleştin
Adının harflerini yazarken titriyor kalem
Kağıda yansıyan resmine bakıyor gözlerim
Damlalar düşüyor gözlerine
Acı kahvem dökülüyor üzerine
Ben yine yüreğin acıdı mı diyorum
Yüreğin acıdı mı