Zaman su misali akıp giderken
Gönülden gönüle, aşk akışıydın.
Karanlık yıllara veda ederken
Sev diyen gözlerin, ilk bakışıydın.


Goncanın dalıydın, çiçeğin özü
Kavrulmuş yüreğin küllenen közü
Ve de bu sevdanın öteki yüzü
Kızaran yüzümün, hoş nakışıydın.


Kimseye benzemez yaşar giderdik
Haksızlık görürsek isyan ederdik
Benim olan her şey, senindir derdik
Şu deli gönlümün, iç çekişiydin.


Mazinin izleri silinmez derken
Böyle habersizce gelinmez derken
Yalan ne, gerçek ne, bilinmez derken
Sevda yollarımın, son çıkışıydın.


Gözyaşım sel olur yaram deşende
Çareler ararım her bileşende
Umutlar tükenip ayrı düşende
Hayat koşumuzun, tek yokuşuydun.

Göğsün siper edip beni korurken
Bir gonca misali kokup dururken
Can deyip açtığım yoldan yürürken
Yaşamın attığı, aşk dikişiydin.

Ruhum bedenimi aldığı anda
Yüreğim çaresiz kaldığı anda
Sensizlik kapımı çaldığı anda
Gözümün yaş diye, kan döküşüydün.

Özlem acısıyla sırtımdan vurdun
Dosteli’mi tutup yana savurdun
İçimi yok yere kastın kavurdun!
Kaderin önümde, diz çöküşüydün.

Niksar 2020