Zaman su misali akıp gidiyor
Yılların peşinden yetişemedim.
Canlarım peş peşe veda ediyor
Kulların peşinden yetişemedim.

Üzülüp ağladım bir çok çınara
Kaldırıp atsa da hayat kenara
Gözyaşım sel oldu döndü pınara
Sellerin peşinden yetişemedim.

Hata yaptığımda hemen caydım da
Uykudan uyanıp çabuk aydım da
Dikenleri bile gülden saydım da
Güllerin peşinden yetişemedim.

Dizlerim yoruldu belim büküldü
Gözümden yaş diye kanlar döküldü
Çektiğim her ahta yürek söküldü
Dillerin peşinden yetişemedim.

Goncayken bir bağda hemen soldum da
Anında boşalıp hızla doldum da
Bir güzel uğrunda Mecnun oldum da
Çöllerin peşinden yetişemedim.

Kimler gelip geçmiş bu garip handan
Bir çoğu usanmış belli ki candan
Kurtulmak ne mümkün, geçen zamandan
Yolların peşinden yetişemedim

Mutluluk yağmuru bize yağmazken
Benim de üstüme güneş doğmazken
Feryadı figanım arşa sığmazken
Dalların peşinden yetişemedim.

Dosteli dilinde sanki sır oldu
Sayamadım, bilmem kaç asır oldu
El, ayak birlikte hep nasır oldu!
Salların peşinden yetişemedim.

29.11.2020 NİKSAR