Bak yine sarhoş oldu mevsimler , başını rüzgara vuruyor, dökülen yapraklar sarıya boyanırken , yerenlik ederken duyulur ıslık sesi dört bir yandan

Semada uçuşan kuşlar telaş içinde hallleri bugün ne garip bilemiyorum

Cisil cisil yağmurlar yağıyor yerlere paklıyor ortalığı , toprak ıslak ıslak kayıyor derelere sarılıp gidiyorlar
birer ,birer ummanaya,

Bulutlar buseler gönderiyor güneşe
O göz kırpıyor yedi renkden
Alem seyrederken sevdalarını

Bize aşk aşk mi yok sevda mı yok görene her şey çok

Aslında hiç birşey yalnız değilmiş ya taş bile yosun tutarmış zamanla ey can

Gözlerken
senenin hasreti çıka geldi işte ben varım diyordu oysa vuslat

dört mevsim yenilenir bir senede
İnsan da yenilir nedensiz, bir avucu doldurmayan serüvende

Hal böyle iken
İçim gidiyor içim ey can
Kimine bayram ,kimine seda imiş dünya
Kimisi söylerken elveda

Takılasım geldi onlara!

Durun bekleyin beni
alın heybenize götürün yük değildir sevenlerin yüreği sevdiğine

Bu kervan başka kervan , bu devran başka devran,

Bugün
huzur okşadım gözlerime
Dualar üflerken varlığıma
Korkmayın sadece yılların ürkekliği ve hashas duygularım yorgun

Miskin hırkaları bırakmışız biz çokdan var olmak için yökdan,

Aldırış etmiyorum maskeli yüzlerin dargınlığına!
Geceler şafağa sarılırken
Yüreğim huzura durulurken

Ben dertleri destan eder şiirlerle set çekerim gönlünüze ilmek ilmek işlerim onları vaktinize

size gelince beni sadece sallayın , sallayın ve niniler söylercesine,

Gözlerim panjurunu çekerken,dünyanın yaman haline
uyumak istiyorum , uyumak ve unutmak istiyorum unutmak

Haydi şimdi, hemen şimdi uğurlayın beni, ve demir atın ,
Ebedi ömrün yolculuğuna!

Ayşe Kavak