Ömür yokuşunda engebe çoktur.
Zaafa düşüp de sayma sevdiğim
Gerçeği bu işte, kolayı yoktur.
Olanı kimseye yayma sevdiğim.

Ne darılıp küstün, ne bir kaş çattın.
Açtığın yarayı ne de kapattın.
Her rüzgâr estikçe belaya battın.
Siyahı sarınıp, giyme sevdiğim.

Kim ne derse desin, yıkma kaşını.
Akıtma boş yere, gözün yaşını.
Gel yasla döşüme, yalnız başını.
Her olur olmazı duyma sevdiğim.

Kulağını versen, feryada âha,
Çoktan batmış olur, gönül günaha.
Dalıp hasret kalma, gebe sabaha.
Bıkma yaşamaktan, cayma sevdiğim.

Girme zor yerlere, sıyır yakanı.
Karalara kurma, daha mekanı.
Baş koymuş yoluna, Birisi canı.
Beni senden geri koyma sevdiğim.

Yoksa bir önemi altının, pulun.
Bekliyor kapında, gariban kulun.
Gün gelir dönersen, düşerse yolun.
Daha durma, ele uyma sevdiğim.


zekeriya duman