Ne zaman tamam desem kan aktı gözlerimden…
Düşlerinle vuruldum hayalinle kahroldum;
Birgün eksik olmadın son yarım, sözlerimden…
Seni buldum her yerde ben kendimde kayboldum…

Hani yarım kalır ya bir nimetin buğusu…
Yetim kalmış duygular ipe gider ya hani;
Kanatlanır kirpikten iki hasret kuğusu…
Susuz kaldım nicedir o mavi derya hani…

Küsmedim, darılmadım, yokluktan ağlıyorum…
Ellerim buz tutuyor, tutmayanım olunca;
Paramparça yürekten kalanı dağlıyorum
Sağım, solum cehennem ateşleri dolunca…

Çoktandır gülmüyorum aynaların yüzüne;
Açtığım şişelerin boynuma günahları…
El açmış dilencinin inanırken sözüne;
Yanağıma yağmurlar doluyor sabahları…

“Nasılsın” diye artık soranlarım azaldı;
Dert değil gölgem artık yoklukların cakası…
Kırk yılda bir kapıma vuranlarım azaldı;
Bozuldu gün görmemiş vuslatın fiyakası…

Gözlerin pınarında eksilsin varsın tuzum;
Yarım aklım ermiyor hasretin dahasına…
Benimle oynaşırken bardakta duran buzum;
Dilimde yarım şarkı piç olmak pahasına…

Sorma çoktan çatladı bıktı da sabır taşı;
Beklemeyi bıraktım, tükendi umutlarım…
Çok mu sanki başıma değecek omuzbaşı;
Boşver be yine boşver kalbime komutlarım…

Gecenin bilmem kaçı, yine kaçak uykumuz;
Yıllar var gelmeyeni bekler durur kuytumuz…

Ali ALTINLI – 18.11.2020-
Saat: 00:42