MAJİSKÜL ŞİİR
( ŞİİRİMİN BAŞINDA -Ğ- HARİÇ TÜM HARFLERİ SIRAYLA KULLANDİM.)


Artık maziyi özleme zamanlarına geldik.
Bu kaybolup gidişin sebebi düşüncelerimiz mi?
Cemreler düşmez mi artık havaya,suya, toprağa.
Çopurla açılmanın zamanı geldi mi Karadeniz’e.
Evlamıdır bu kaybediş bize.

Feza yetmedi de -açgözlülük doldurdu hayallerimizi-
Göçmek zamanı gelmiştir artık bu diyardan.
Habis miydik biz tüm gelecekte.
Itriyat değil miydi sözlerimizdekiler.
İblis midir bize bu damgayı vuran.
Karanlıkta kalmak korkusu mudur kaçışımız.

Labirentlerle dolu dünyaları biz yaratmadık mı kalemimizle.
Majiskül harflerle dillendirmedik mi nefretlerimiz.
Nezaket kuralları diye biz nüksetmedik mi günahı.
Okumuş cahiller olmaktan öteye gidebildik mi?
Övendirekler mi gerek bizi kendimize getirecek.
Palaskalarımızı yeterince sıkmadık mı kin uğruna.

Realist olacaktık sözde,
safsatadan öteye gidebildik mi?
Şefaat isteyecek günleri çoktan gömmedik mi?
Tecessüs yaşlarımız geride kalmadı mı?
Ulaklar gönderdik uğramadılar bir daha buralara.
Ümit kalmadı ne gecemizde ne gündüzümüzde.

Vaat edilen günlerde değiliz şimdi.
Yad etmenin ne manası var artık geçmiş.
Ziyan olmadık mı biz majiskül bir şiirin içinde...

.