Tebrizkapı’da idi Kevelciler çarşısı
Debbağlar, keçeciler, çarıkçılar karşısı

Dadaş, kürk demezdi de derdi adına kevel
Kürklere erişirdi ağalar beyler evvel

Koyun kuzu derisindense pek makbuldü kürk
Dükkân önünde hazır, müşterisi Kürt’le Türk

Deriyle yün papakla korunur aziz kelle
Yoksa kürkün papağın çek dur sen de lahavle

Kevel, paltodan iki misli daha büyüktü
Say ki çift kişilik yün yorgan azim bir yüktü

Yakası sanki yastık yüzü, geniş mi geniş
İner topuğa boyu, hoştur kevelle geziş

Yorgan döşektir kula; kırda, bayırda, handa
Bürün kürküne paşam uykunu al biryanda

Köyden şehirden gelir, kürkün söküğü olur
Tamir Eylül’de başlar terziler akçe bulur

Geçip gider yollardan kızaklarla faytonlar
Kürklü beyler seyreder titreyen marabalar

Erzurum’da kevel ekmek su gibi önemli
Gelmez sıra; tez varıp tez sipariş vermeli

M. Talat Uzunyaylalı