8
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
589
Okunma
Sen giderken;
Hayallerin düğümlendi,
Bahar kışa döndü,
Sular çekildi,
Damarlarından,
Rüzgâr esmez oldu,
Üzüntüsünden,
Bulutlar yağmura hasret,
Çiçekler kokusuz kaldı…
Sen giderken;
Yollar ağıt yaktı arkandan,
Dereler kabuğuna büründü,
Şelaleler sessizce gözyaşı döktü.
Sen giderken;
Çiğdemler yumdu güzünü,
Sakladı çiçeğini,
Ağaçlar rüzgâra küstü,
Nefes alamadı.
Sen giderken;
Kalbim burkuldu,
Sevgim dondu,
Aşkım kül oldu.
Sen giderken;
Çocuklar öksüz kaldı.
Kar taneleri,
Yolunu şaşırdı,
Hendeklere küstü.
Sen giderken;
İnsanlık buhar oldu,
Uçtu göğün derinliklerine…
13.11.2020
Yozgat
5.0
100% (12)
Cevap Yaz