1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
817
Okunma
"Öd Tengri yasar.Kişioğlu kop ölgeli törümis"
Sandım ki şu gök çöktü; yağız yer de
delindi.
Söyler mi tabîat; niye birden küsüvermiş?
Haykır yüreğim! Şarkıların kanlara sindi;
"Sevdâ...Yine sevdâ...Yine sevdâ...Yine sevdâ..."
Haykırmada elbet ama artık sesi dindi,
Söyler mi tabîat; niye hicrân süsü vermiş?
Sandım ki akan gözyaşı yağmurla silindi.
Dünyâya hayat salmış ağaç gövdeden olmuş.
Bitmez dünü, gelmez güne ekler de dururdum.
Bir ses duyarım, sanki gönüllerce duyulmuş;
"Hasret...Yine hasret...Yine hasret...Yine hasret..."
Bir bülbülü, hiç sanma, o güllerce duyulmuş.
Bin bir gece; bir gündüzü bekler de dururdum.
Doğmak ve ölüm; ortası tek çizgili yolmuş.
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz