Kuru hamaset ile devlet işi yürür mü?
İlimsiz, irfansız olan, hiç gelişip büyür mü?
Haramzade olanlar kalp gözüyle görür mü?
Bilgi ve görgümüzden acep neyimiz kaldı

Verdiğimiz sözlerde, ahdimizde durmadık
Kaliteli mal deyip, defolu mallar sattık
İlahi fermanlardan, yılanlar gibi kaçtık
Sahte suretimiz dışında, acep neyimiz kaldı.

Aşımıza, ekmeğimize sürekli haram kattık
Doğru diye gösterip, gidip batakta yattık
Düz olan yolumuza, çokça uçurum kattık
Hilelerimiz dışında, acep neyimiz kaldı

Dünya’nın merkezine, kendimizi oturttuk
En büyük lokmaların, tamamını biz yuttuk
Maddiyat gözü kapatınca, maneviyatı unuttuk
İnsanlığa yakışan, acep neyimiz kaldı

Yüce Dinimizi, emelimiz için kullandık
Sürekli şu Dünya’da yaşayacağımızı sandık
Dünyanın cazibesine, şatafatına kapıldık
Köhne düşünce dışında, acep neyimiz kaldı

İslam kardeşliği deyip, kardeşimizi sömürdük
Haklarını gasp ettik, üzerlerine yürüdük
Hâkimiyetimiz için hepsini bir bir sürdük
İnsanlığımız adına, acep neyimiz kaldı

Başkalarını hor gördük, ırkçılık yaptık
Irkımız, üstün gelsin diye savaştık
Din kardeşlerimizi, düşmanlara sattık
Irkımız dışında, acep neyimiz kaldı

Ahlakımızı, inancımızı, çok dejenere ettik
Mukaddes kitabımıza, fazla ihanet ettik
Kendi kendimizi, yiyip yiyip, bitirdik
Nankörlüğümüz dışında, acep neyimiz kaldı

Yapılan hatalardan, asla hiç ders almadık
Bu hataların çoğunu, çok fazlasıyla yaydık
Gururumuz okşandıkça, daha da çok kabardık
Kuru gururumuz dışında, acep neyimiz kaldı

Kendimizi bulursak, cennet bahçesi olur yerimiz
Adalete odaklı, vücudumuzdaki her genimiz
Aslında birbirimize, çok da fazla benzeriz
Gelin, gerçek kardeş olarak yaşayalım hepimiz
03.11.2020-Ankara