1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
756
Okunma
üyanın yorgunu, gerçeğin şaşkınıyım,
kır çiçekleri gibi kırıldı kolum.
ben de bir insandım elbet,
bende de atardı bir yürek.
gülümserken gülen gözlerinize sizin,
ufkumu kör dumanlar sardı.
elim soğuk, rengim soluk, ruh mahzun,
dargınım bu güne, bu sabaha,
çiçeğimi koparmayın bir daha...
(19/10/2020 tarihinde, Telmih Dergisi’nin "Hastalık" konulu 17. sayısında (Güz 2020) yayınlanmıştır; cilt:5, sayı:17, yıl:5, sayfa:55)
www.telmih.com/telmih-17-sayi/
www.telmih.com/telmih-17 sayi/?fbclid=IwAR2KZhFlWVSQAuI1j_mzGPrJRsBySoN_UaCOVS-icSYUOcjzfT97OPJufMc
(İlk yazılış tarihi: 09/06/1999, 06:34-06:43; Suluova, AMASYA)
(Şiirimin "Kırgınım" olan başlığı, (22/08/20; 11.52) tarihinde "Hastane Odasının Gamı" olarak değiştirilmiştir.)
(Son tashih zamanı: 03/08/2021, 00:27; Kocasinan, Kayseri)
5.0
100% (5)
Cevap Yaz