Erdirmeye az kaldı, emaneti menzile
Gönlümü gözlerimden, tutuşturan şasem yok
Kıyaslanmaz halimle, kelaynak kuşu bile
Aklımı kıskandıran, kalpten kalbe şosem yok

Tekleyen kalbi sorma, gamların otogarı
Feleğin piyonları, oynatır isyankârı
Dağıtmaya kalkışsam, başımdaki efkârı
Tedbirlerim nafile, rüzgârlardan hissem yok

Lidyalıların aşkı, söz konusu olunca
Aklımın hükmü kayıp, gücüm aciz kalınca
Beni bende sanıyor, can safına gelince
Gölgem bile emanet, kap kalın bir ensem yok

Talihim vurgunlarla davranınca müşterek
Hepten yanlış gerilmiş, düşlerime zemberek
Yürek denen kozamda, olmadı sevgim ipek
Gönlümün sarayında, sultanım yok, kösem yok

Âşk yolunda çarkımı, hayaliyle döndüren
Gönlüme demir atıp, ben nefsimi kandıran
Bir anlık görüntüsü, ömürlük sevindiren
Gözlerimi gönlümce, saracak elbisem yok

Kaderimle kederim, kurmuşlar bir ittifak
Dosta giden yolum yok, geceler çıkmaz sokak
Alınmasın yıldızım, burcum da sanki oğlak
Hayalleri sel aldı, düşlerimle celsem yok

Yazan kalem utansın, canı hicrana medyun
Hasret, gurbet iç içe, destursuz sürer oyun
Hüzünler ülkesinde, canım kalalı mahzun
Feleğin dümenine, çakacak plâsem yok

Yaşanmamış zamanı, felekten saydırarak
Ömrümden çalınanı, yerine koydurarak
Mutluluk formülünü, canıma uydurarak
Hesap kitap yapacak, cebirim, hendesem, yok

Cesedime can veren, çekilen yaydan gergin
Beklesem de umutla, çıkacak diye bir gün
Yılların bedenime yüklenmesi çok çirkin
Yıldızlar da olmasa, anlayan hiç kimsem yok

Gariban tayfasının, yeni nesil ırkıyım
Yusuf’un Züleyha’dan, kayda değer farkıyım
Delibal’ın dilinde, gariban bir türküyüm
Sürmeli yollarında, anlatacak kıssam yok

Celil ÇINKIR - DELİBAL