Güneşin insan sırtlarına dudak payı bıraktığı akşamda:
“Eve gel!” çağrısına koşan çocuklar
Bırakılan dudak payı kapıdan geçerler
Dudak payı kapıda babaya “hoş geldin!”
Gelinlik kızın görücüsü gelir yatsıya
Kahve dumanı gibidir kız, bir görünür bir kaybolur
Hele de gönüllüyse;
Dudağı kadar bırakmıştır payını
O pay kadar yudumlar oğlan heyecanı

Bazen tozpembe bulut örter güneşi
Bir dudak payı ışıtır ancak
Bazen kasvetli olanları da gelir, yağar yağar
Dudak payı kuru kalır sevgililer ve sokaklar
Eve ekmek yetiştiren küçük kız
Dudak payı koparır taze ekmekten
Dudak payı kokar toprak mis gibi

O kadar eser rüzgâr sonra
O kadar sokulur kumru
O kadar kur yapar

Yorgunluk bardakta dudak payı çay
Aşkın dudak payı ha meftun ha sarhoş
Kavuşma dudak payında, telvesi ayrılık

Deklanşörden kareler
Yaşlı yarına dudak payı olur
“Hayatın anlamı” derken doktor
Kalan ömrü hastaya dudak payı
Birazı silinmiş an
Ölen yakından yaşama dudak payı

Dudak payı yanar anca soba
Payı kadar sokulur insana
Payı kadar yoksul
Payı kadar solur
Onca doyar
Payı kadar sevinir

Dili su dede:
Masal sonuna dudak payı gerçek koyar
“Balık fark etseydi dudak payını
Son yemeğinde denizi olacaktı “ der.

____________
dışarıdaki