4
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
892
Okunma
bildiğim bir şey vardı
heyecan askısından düşerken tutunduğum saçların
kâlbimin acısı dinerken
duyumsadığım
hayal kokan varlığındı
beni tanımıyordun bile
ilhâmlarım sanadır diyemediğim miss
aşkımın buğu değmiş feri
yüzünün çerçeve’siz resimlerini çiziyor yüreğime
dağılmış renklerin itirazı yoktu ressam fırçasına
soyut aşklara meyletmiş tuvale nakşolan benliğim
sessizliğin yüzünü okşuyor
hissetmiyordu yağmuru
yansırken göğsüme ılık silüetin
sesinin rica tonu sonbahar demiştim yaprağın sarısına busemde
plâtonik bulutlara mânâ veriyordum sen bilemesen de
şiirimin diline bir öykün’sen
umarım olurdu özlemin yolu
işaret parmağın dokunmasa da dudağımın susuna
aşkının imgesi derdi feryat bakışlarım...
.
.
5.0
100% (12)
Cevap Yaz
