Öz öze karışınca, aşk bütüne kavuşur,
Büyülenir gözlerde, yanar ten, kül olursun.
Durur üç vakit zaman, birler bine kavuşur,
Can cana doyduğunda, yanar ten, kül olursun.

Sevdayı besler yürek, çağlar derin nefeste,
Su misali testide, sanar umman kafeste,
Ne eksik ne fazladır, dengededir heveste,
Har kana dolduğunda, yanar ten, kül olursun.

Peş peşe doğum yapar, cilve can-ı ölgünde,
Mahrem sırlar perişan, renkten renge özgünce.
Şafağa kadar çıplak, mahkum eder özgürce,
Tan tanda solduğunda, yanar ten, kül olursun.

Vakit döner hülyadan, gizli gizli boşlukta,
Ürperir zaman sanki, hiç farkı yok maşukta,
Açılır yeni bir gün, kılavuzdur dostlukta,
Can yari bulduğunda, yanar ten, kül olursun.

Aykız’ım özün ile, zihnin çıkarsın baştan,
Yüzünde parlasın aşk, güçlü kılsın o taçtan,
Kudret olur saadet, dolu içersin tastan,
Tül varı yorduğunda, yanar ten, kül olursun.

Leyla Koçak Oruç
27 Ekim 2020