Matbu sayfalarda
suskunluklar iptal
Boşluklar törpülenmiş algılanır...



I

Aksak ağır saz semaisi
Dökülür Louis Spohr’un batonundan
Gün kaçkını gülümsemelerine inat
Havada a/yaz kokusu
Ve de
İşlevsiz bir kar/altı gülüşü


II

Batmasın diye gül dikenleri
Sekti ela gözlü kedi raks edercesine
Yüz sürdü sahil yontularına dalgalar
Sürç-i lisan eyleyen kırlangıçlara inat
Göz değişi sardı hayatın usanmışlığında
Söz bitimlerine...


III

Kim bilir
Daha kaç hayat
Kaç Deniz seçerken eli oraklı!
Bir hain pusu kuruldu berrak düşlerine


IV

Çığlık üslü bir küfür yardı geceyi
Irada La havlenin türküsü derlendi
Daha ikisinde bir kız çocuğu kokladı ölümü
Elif Ba’larında anıldı öksüzlüğü Berrak’ın
Üşüdü eller umarsız
Fukara öfkeler salındı beyhude

Dandini dandilanamıyorken ninni
Soludu çocuklar gül(üş)lerinden...


V

Kireç sürgünü dudaklarda ölüm
Ses eskisi bakışında sökük yıldızlar misali
Güneşin iplerine asıldı bahar
Vurgun yedi çocuk oyunları düşlemsiz


Bekle(t)medi hayat
O mola vermez duraklarında
Tuttu korkular ’endamı yeter’ bir şarkı
Tüke durdu türküler karar seslerinde


VI

Çıkardı patilerini gün
Öfkeye k/atık oldu kırkikindiler
Pustu düş ölümleri h/edersiz


İnce bir çığlık düştü cemreden zemheriye
Misil gölge tapınaklarına sığındı şehir
Vuruldu aşk çocuk gülüşlerinden



Ay sıyırdı b/akışlarını güneşten
Küçük bir gülümseme ısırdı hayat...



*Sadece girişte; Amin Maaoluf’un – Doğudan Uzakta adlı romanından esinlenilmiştir.