Siyahlar giyinmiş, zaman matemim.
Yitirdin değerin, yok hükmündesin.
Hint kumaşı olsan, kokan yasemin
Allah’tan kopmuşsan, yoktur değerin.

Bu ne biçim kulluk, bu nasıl niyaz?
İsyan ediyorsun, diyorsun ki: ‘Az.’
Utanmaz nankörsün, bir kenara yaz.
Hak katında zerre, yoktur değerin.

Hâlik kâinatta, yazmış her yere,
Kör olmuş gözlerin, bakmazsın güle.
Yer içer azarsın, insanım deme
Mahluklar içinde, yoktur değerin.

Haykırır Yıldızlar! göze der işte,
İsmi yazar gökte, ayda, güneşte,
Hep koro halinde, ilahi nükte
Kalp Allah demezse, yoktur değerin

İnsanı hayvandan, ayıran iman
Beş vakit namazla, olunur insan
Nimete şükürle, bulursun ihsan
Kula kul olursan, yoktur değerin.

Kul Ahmed-i uyan, gelmeden ecel
Ödeyecek her kul, acı bir bedel
Getirir’mi insan, kendine halel
İş işten geçmişse, yoktur değerin

Ahmet Ali Canbaz 26.09.2020