10
Yorum
34
Beğeni
5,0
Puan
657
Okunma

güneş sürdüm yüzüme
umutlar yaptım çıkılmaz sokaklardan
geçilmez yazısını çıkardım
arkadaki kentin duvarından
geçilsin istedim yalın ayak bile
ülkemin her yanına
yalnız kendini bırakıp
başka insanlara da yol açan
kişilerin yüreğiyle yürüdüm hep
dar merdivenleri çıkmak telaşıyla
döküldü eteğimdeki ilerle taşları
hedefe odaklandı bakışım
yüzü hep güneşli çocukların
rüyasına kattım hıçkırıkları
yamalı olsun idi varsın giysilerim
su akan çeşmeye odaklandı
beni yöneten ilkeler
suya aktım
sen başlattın belkide
yüzüme ayna tutarak
gözünü kırpmadan güneşe bakmayı
aldırmadan eski ayakkabı ile
küflü gidişlere dur dedin
dur bu yolun sonunda
kaldır, güneşin perdesini!..
13. 10. 2020 / Nazik Gülünay