HÂKİM BEY
Yapma Hâkim Bey,
Cezamı az kes.
Daha çok işim var dışarda.
Bunu bilsin herkes.
Ben gazeteciyim.
Trafik kazasının resmini çekeceğim.
Yangınlar söndürüp,
Depremlere gideceğim

Canım Hakim Bey,
Bir beni dinle.
Hakkari’de çobanı,
Anadolu’da ki garibanı gözlemleyeceğim.
Sofralarında ekşi ayran içeceğim.
Acılarını duyup, çığlıklarını yazacağım.

Sayın Hakim Bey,
Cezamı az kes.
Ben gazeteciyim.
Cepheye gideceğim.
Bombalanan şehirler,
Ölen bebekleri göreceğim.
Daha ölmedim ya,
Savaşlarda öleceğim.

Bilirsin Hakim Bey.
Ben mapushane müdavimiyim.
Yurdumun tüm hapishanelerini bilirim.
Hatta çok yıllarca ünlü mapushanelerde dinlendim.
Dinlendikçe bitlendim.

Bir düşün Hakim Bey,
Acele etme, üzme beni.
Ben her zaman gelirim.
Olur ya; gelemezsem kusuruma bakma.
Özletmem seni.
Çünkü ben hapishane müdaviniyim.
Kesinlikle geri geleceğim.

Karar senin Hâkim Bey,
Ben gazeteciyim ya;
Daha pusularım beni bekler.
Sırtımdan delecekler
Olmadı kahpe bomba gönderecekler.
Var say ki; ölmedim
Meraklanma gene gelirim.

Evet hakim bey,
Biliyorsun ben gazeteciyim
Yokluğu yoksulluğu
Savaşı ve ölümü
Her çeşitinden zulümü
Hatta yolsuzluğu yazacağım.

İşte o zaman Hâkim Bey,
Kesersin en ağırından cezamı.
Haksızlığı yazdı, ölüm yazdı.
Savaşı yazdı, zulüm yazdı diye,
Ver en ağırından cezamı.
Düşünme hiç o bir gazeteci
Ama o insandı demeden ver ki;
Sana küsmeden,
Hak edişlerimi, seve seve çekerim.
Senin anlayacağın,
Bana hak gördügün müebbetimi.

Ömer Yalçın*
13/10/2020