3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
606
Okunma
DOĞAYA AŞIĞIM
Yusuf Yılmaz
Güneş kara vurunca
Kar erir.
Toprak karı emer.
Ağacın kökleri bayram eder.
Can suyu dolaşırken filizin damarlarında,
Her renkten çiçekler açar.
Kokusu sarınca evreni,
Kuşları sarhoş eder.
Kar süte, süt kana dönüşür.
Tadı damağımda kalır.
Gözlerime düşer güzelliğin.
Beni doğaya aşık eder.
O yüzden çağlarım nehirler gibi.
Uçarım kelebekler gibi.
Sabah güneşi vurunca alnıma,
Gönlümü deli eder.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz