Gece karanlığıyla yüzüme
Çürümüş çiçeklerin
kokusunu savurur
Kimseler suskunluğumda
boğulmasın
Ben savaşa durgun suların koyuluğunda
hazırlandım
Zorba değilim
Bir acı dağ çiçeği
Zehrini süründüm
Bütün şehir haykırışlarımla
Titresin
Naralarımda bir savaş başlayacak
Şehir titresin
Tüm sokaklarda çekinik karanlıklar
Uc uca eklenip
Surları itekleyedursun
Aşınmış avlulardan
Duvağını ateşten bir geleceğe
Bağlamış gelinin sitemi
Yürüyedursun
Ellerimle yürütürüm bulutları
Ağır bir kurşun gibi olsa da
Tüm şehre
Ellerimle bulutun ağırlığını
Kendi içimde sakladığım
boğuk söze ekleyerek
Savuşturacağım
bilsin
Sonradan tufan olup gelecek
bilsin
Ne kadar dolu dizgin
Kanımı donduracak kadar
bıçkın
Zemherirde çıplaklığımı
Karlara sürüyen karanlığı
Şehre yönlendiriyorum
Avucumda ayı sakladım
Denizin tuzunu
balıklardan esirgedim
Savaş meydanına
Ruhumun ölmeyen soyluluğunu
bilenmiş kılıca yeminle
Savurdum
Doluyum
taşkın sulardan
haberim yok
Olsa da haberim
taşkınlığım sulardan engin
beklemeliyim dostlarım
Olan olmayan dostlarım
Duyar mısınız
Olmasa da
Sahih kulaklarınız
Ben artık bilenmişliğimle
Bir har gibi
Herkesin ortasında
Bes belirginim
Ayhan Altun