3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1181
Okunma
Aşk bazen kaçmak, bazen kovalamaktır.
Bazen de imkânsızdır. Bazen de Aşk sessizdir. Âşık olunan habersizdir, hoş haberli olsa ne olacak ki? Aşkın seveni sevilenleri aynı duyguyu beslese de eziyet vermekten yaralamaktan zevk alanı çıktıktan sonra Aşk sadece acı verendir. Ve sonunda kalabalıkta yalnız olmaktır.Tek kaçış yolu hayali bir yaşama sığınmaktır.
Ben adı konmamış
aşkın kurbanıyım
sense elinde satırın
kırk parçaya bölecek kasabım
öyle cesur öyle pervasızsın ki
nasıl ateş saçıyor gözlerin
vurduğun her darbeye rağmen
hala ayaktayım
susacağım, susacağım
elbet bir gün adımı bile duymayacaksın
kayıp kentin kayıp sokaklarında
illegal aşkın kurbanı diye
gazetelere ilanımı vereceksin
hiç bilmediğim sevginin...
oysa kayıp şehirde yalnız değilim
çok geç olsa da anlayacaksın
senide alıp gittiğimi...
sendeki bensizlikle baş başa kalınca
ağlayacaksın pişmanlıkla
geç kaldığını anladığında
hakkını ver, hakkını
anlamı kalmayan aşkın
biz olmayı bilmedin
unutmasını bil.
Ünal TÜRKOĞLU
Şiirin sahibi
Cevap Yaz