13
Yorum
33
Beğeni
0,0
Puan
1070
Okunma

bulut üstünde bulut
güneşi görmek için uzatıyoruz ellerimizi
vuruyorlar
kanatlarımız değse birbirine
senin elin bana
benim elim sana uzansa
denklesek tahtaravalliyi
ne sen düşsen aşağı
ne ben
yer mi birbirini bulutlar
gözü dönmüş insanlar
önlerindeki engebeleri
ölümüne çakılmış kazıkları görür mü?
kanar mı
pembe düşlerle gösterilen oyuna
Polyana hep mi güler
penceresiz dar odada
ağartılamaz mı karartılmış günler
hep aynı yönde mi döner geç işareti
otomatiğe bağlanmış kollar
hiç şaşırmaz mı
doğru yöne
göstermeye çalışıyorum mavi göğü
kara giysisini soyunsun istiyorum insan
kurtulsun tutsaklıktan
kara gözlüklü beyler de
çıkarsın gözlüğünü
kalsın ayağımızın altında
basacağımız yer
yeşerteceğimiz toprak!
11. 03. 2020 / Nazik Gülünay