Yüreğimin namlusunda sonbahar kokusu
Şakaklarımda cığa veren ayrılık acısı
Bileklerimde sızan sevgili
Ve ruhumda bitmek bilmeyen ölüm uykusu

Yivi sıyrılmış dudaklarda
Tonajı düşük adi sözlerle
Bitse de hikayemiz
Hiç etmemeliydi bu iğreti hesap bizi
Ki hiçbir söz deşmemişti bu kadar içimizi
İçimizdeki bu ayrılık karası
Yedi devran öncesi
Aslı ,Kerem ; Leyla Mecnun yarası

Mevsimler geçse de dünyanın içinden
Bitmiyor içimdeki acının buğusu
Öyle ki kulaklara kepenk indiriyor
Ruhumda kopan fırtınanın uğultusu
Gönlüm ç/ağlarken bir zalimin y/amacına
Dilsiz kuşlar taşırken sancılarımı
Ahuzar etmedim daha ağız dolusu

Biz zamana mimleneceğinden emin ölümlüler
Kirli ağızlarda aradık mücevheri
Dolanıp durduk yaban ellerde
Tükettik kalbimizdeki feri
Yıldızlara aldanıp ay aydınlığına yaslanıp
Söndürünce göğsümüzdeki çırayı
Hak etmedik hiçbir vakit zevki sefayı
Oysa aşkın ıstırabında tütermiş mutluluk
Mutluluk elimizde kayıp bir zaman
Bu yüzden her solukta çifte kavrulduk

Bir adım atıp geriye
Bakınca semadaki resmimize
Bana ziyan değil aşkmış
Bana ar değil yarmış
Benden beni sıyıran harmış
Bahtımı haram eden
Gönlümdeki gül goncası...