Her şey ortadadır dünya meydanlık
Kıvırmaya değmez hayat bir anlık
Koskoca adamlar olmuş yağdanlık
Makam yağlayanı ben hiç sevmedim

Bu güzel bahçeye hoyratça girip
Goncayı koparıp gülleri derip
Kutsallar üstünden şöhret devşirip
Çıkar sağlayanı ben hiç sevmedim

Yiğitler oturmaz dizini büküp
Bağlanamaz altın verseler küp küp
Genç yaşta kalıba ruhunu döküp
Aklın bağlayanı ben hiç sevmedim

İnsanın bedeni güzel kokmalı
Mum gibi erirken ışık yakmalı
Ruhu yaşlandıkça dingin akmalı
Coşup çağlayanı ben hiç sevmedim

Saklanır kavgada sesini kısıp
Oturur gölgede ceketi asıp
Elin yarasına ateşi basıp
Yara dağlayanı ben hiç sevmedim

Ruhu yoktur eşya sever vitrini
Er kişinin dostu kazar kabrini
Sağ iken bilmeyip insan kadrini
Ölü yuğlayanı ben hiç sevmedim

Bu düzenin herkes ortak kirine
Sızlandıkça daha batar derine
Haksızlıkla savaş etmek yerine
Her gün ağlayanı ben hiç sevmedim
Z i y a A C A R
05.2020/KONYA