Bugün de düştük!

Demek ki
Bugünde tutunacağız hayata...

Zatialilerimi
Merak buyuran varsa şayet!
Bendeniz
Babadan miras Reci’den emekli
Süheyl oğlu Burhan...

Yaş derseniz!
İnce camlı rakı kadehleriyle
Kemale erme pozisyonlarına
Az kalalarda!!!



Rivayet odur ki
Şahsım en çok
Arpacı kumrularını sevmektedir!



Düşündüm de ne çok zaman olmuş
’rakıda balık olmayı’
Dinlemeyeli Sabahat’dan

Her gün
Deryasında yüzsem de meretin
İlle de dinlemeli diyorum ya!
Helal olsun bana....

İzin ver be !

O billur gözlerde yandığım anlara uzanayım az
Yorgun bakışlarımla...

’Bir sisli hazan kesilir ruhum görmesem...’

Çıktı mı konfetilerle sahneye
Nah şuracığımda bir yumruk soluklanırdı
Erir biterdim her kelimesinde şarkının
Dolanırdı düşlerim beline
Kitlenir kalırdı dudaklarım goncalarında

Offfff, off ki offfffffff!!!

Demek ki
İçecek günler var daha!...

Dur Artin
Alma tabağı önümden
Daha tükenmedi düşlerim
Az daha sabret be dostum
Az daha...



Şükür be hayat
Bugün de zıkkımlanacağım fütursuzca



Unutmadım be!

Oğlan askere gidecekti de
Kalkıp masadan gidememiştim uğurlamaya

Bir gün postacı çalmıştı nasılsa kapıyı
’Er mektubu görülmüştür’ kaşeli
Bir zarf tutuşturmuştu titreyen ellerime

Derinden bir ahhhhh çekerek
İki damla göz yaşı damıttım kederime

’Evvela selam eder ellerinden öperim baba...’ demiş
Mektubuna başlarken

Baba!...
Kim bu!
Mektup kime ki?

Ben miyim baba!
Eşşeğim ben be hem de en hasından...

Ulan hala yüreğimde bir şeyler kalmış be!

En son
Ne zaman tutmuştum ellerinden karımın
En son ne zaman sevmiştim lülelerini!

Ne çok kahrımı çekti
Ne çok bensiz sabahlara ağladı...



Ne zamandı!

Gelmiyor sene bir türlü aklıma...

Çocuğumun anasını
Komşular zor yetiştirmişler hastaneye

İnce hastalık falan derken
Bir öğlen vakti terkeyledi ocağımı!...
Ne diyem offffff’dan gayri!

Hani nerde kaldı tarator!

Ulan Artin bir sen kaldın
Bir de ben meyhanede ...

Otur da iki laf edelim
Kıralım yokluğumuzun belini

Bak neler düştü aklıma!

Hani bir de şarkısı vardı
Pelesenk olmuştu dillere!

Kimdi o devrin Başbakanı
Tamam buldum be!
’Unuttun beni Süleyman...’

Kim derdi ki o Sülo
Şimdilerin demokrasi fedaisi olacak!

Hoş belliydi belli olmasına!
’Yürümekle yollar aşınmaz’ diyen de
O değil miydi?

Sonra Karaoğlan vardı
Kasketiyle umut dağıtan

Az şişe devirmedim beklentilerine...

Hani diyorum Artin
Bir paçanga atsan şöyle pastırmanın en Kayserilisinden

Tuttursam bir türkü içten içe yakan

’aman ormancıııııııı....’ Desem de
Avazlansam geceye...



Ben hiç gündüz görmedim be Artin

Bir gece Kör Agop bir gece Sarhoşun Yeri derken
Her gece sabahladım da güneş nasıl doğar
Hiç görmedim!
Hiç bilmedim!
Hiç....

’Dertliyim ruhuna hicranımı sardımda yine
İnlerim şimdi uzaklarda solan gül gibiyimmmmm...’

’Üzgünüm Leyla....
Üzgünüm Leylaaaa
Üzgünüm Leylaaaaaaaaaaaaaaaaaa.........
Ahhhh
Ahhhhhhhhhhhh
AHHHH....’

Neydim ben eskilerde be!

Bir Klark çekerdim en kralından
Ayhan Işık bile sokulamazdı yanıma
Küçük, büyük ne kadar hanımefendi varsa
Dökülürdü gönül kucaklarıma

Bir ’gözyaşı’ daha ver be Artin

Bir de yerimden kalkacak güç...

Haaa bir de
Bir yer tarif et bana
İçinde huzur olan...

’Yok başka yerin lütfu ne yazdan ne de kıştan
Bir tatlı huzur almaya geldik Kalamış’tan....’

Nerden koyduysa bu ismi peder!
Sadık!!! Diye...

Uya uya
Bir tek lingo lingo şişelere uydum !

Bir Gözyaşı daha ver be Artin
Bir gözyaşı daha!

Uydum!
Uyudum.....




Bir Gözyaşı Daha Artin, Bir Güzyaşı Daha Artin ve Bir Sözyaşı Daha Artin ÜÇLEME ŞİİRDİR. Diğer 2 Şiiri peş peşe ekleyeceğim.

Şiire can olan, yürek olan ve enfes bir seslendirme örneğini sunan Şadan Cerit’e, en içten teşekkürlerimle...

Ve tabii sanal kahramanımız Burhan Sadık üstadımıza...