10
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
837
Okunma

Şehre hep bu tepeden, bakıp durdum günlerce
Bir yığın beton duvar, başka bir şey görmedim
Manzara değişimedi, ne gündüz ne de gece
Bırakıp çekip gitim daha fazla durmadım
O büyülü güzellik bir anda yitip gitmiş
Ne kızıl gonca gülden, ne bülbülden eser var
Meğer ki işin sırrı, birlikte bakmak imiş
Yeşil yapraklar solmuş, uzağa kaçmış bahar
Gelirsen eğer bir gün, o tepeye çıkalım
Gör, nasıl yeşillenir kuru dallar aniden
Delice heyecanla, gülen gözle bakalım
Bahara kucak açıp sarılalım yeniden
Filiz verip yeşersin, çiçeklensin dalların
Kuş sesleri çınlatsın, yeni baştan her yanı
Şen şarkılar söylesin, suskun kalan dillerin
O an durdurabilsem, akıp giden zamanı
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (13)